روز ۶: دعا برای انجیل
مکاشفه 1:6-2؛ رومیان 4:2؛ اعمال 20:26؛ مرقس 15:1؛ اول تیموتائوس 4:2آ
برای تاختن اسب سفید انجیل و برای آنکه خدای بردبار، انسانها را به سمت توبه رهنمود کند، تا به سوی او برگشته و بر طبق خواست خدا که نجات همه انسانهاست، به انجیل ایمان آورند (مکاشفه 1:6-2؛ رومیان 4:2؛ اعمال 20:26؛ مرقس 15:1؛ اول تیموتائوس 4:2آ).
مکاشفه 1:6-2 -و دیدم چون بره یکی از آن هفت مهر راگشود؛ و شنیدم یکی از آن چهار حیوان به صدایی مثل رعد میگوید: «بیا (و ببین )!» ودیدم که ناگاه اسبی سفید که سوارش کمانی دارد و تاجی بدو داده شد و بیرون آمد، غلبه کننده و تا غلبه نماید.
رومیان 4:2 -یا آنکه دولت مهربانی و صبر و حلم او را ناچیز می شماری و نمی دانی که مهربانی خدا تو را به توبه می کشد؟
اعمال 20:26 -بلکه نخست آنانی را که در دمشق بودند و در اورشلیم و در تمامی مرز و بوم یهودیه و امتها را نیز اعلام می نمودم که توبه کنند و به سوی خدا بازگشت نمایند و اعمال لایقه توبه را به جا آورند.
مرقس 15:1می گفت: «وقت تمام شد و ملکوت خدانزدیک است. پس توبه کنید و به انجیل ایمان بیاورید.»
اول تیموتائوس 4:2 -که می خواهد جمیع مردم نجات یابند و به معرفت راستی گرایند.
خدمتگزاری: دعاهای واقعی، دعاهایی است که دو طرف در آن دخالت دارند
رومیان 8: 26 و 27 ...به ما می گوید که ما نمی دانیم چگونه باید دعا کنیم، ولی روح مطابق با ارادۀ خدا در ما شفاعت می کند. در واقع، ما نمی دانیم چگونه دعا کنیم. ما درباره آنچه که معمولاً مردم آن را استغاثه یا توسل می نامند، می دانیم ولی در مورد دعایی که در متون مقدس از آن صحبت شده، کم می دانیم. اولین بار که من این دو آیه در رومیان 8 را خواندم، مفهوم آنها را زیر سؤال بردم. وقتی بیمار بودم، فکر کردم، مگر از خدا در دعا نخواستم که مرا شفا دهد؟ وقتی نیازمند بودم، مگر از خدا در دعا نخواستم که مرا تأمین کند؟ متون مقدس چگونه می تواند بگوید که ما نمی دانیم چگونه باید دعا کنیم؟ به تدریج، خداوند به من نشان داد که ما در واقع هیچ چیز از نوع دعایی که خدا می خواهد، نمی دانیم...این ضعف ماست. خدا را شکر، در این ضعفِ ما، خودِ روح به یاری مان می آید و با ناله هایی بیان ناشدنی، برای ما شفاعت می کند.
برادران، دعاهای واقعی، روح القدس است که در درون انسان خواست خدا را ابراز می کند. به عبارتی دیگر، در دعاهای واقعی دو طرف دخالت دارند. در دعاهای واقعی فقط انسان به تنهایی نیست که به خدا دعا می کند، بلکه آن روح است که با انسان در هم آمیخته، انسان را بر تن کرده و در دعا به انسان پیوسته است. در ظاهر، این انسان است که دعا می کند، ولی در درون، آن روح است که دعا می کند. این یعنی دو طرف، همزمان، یک دعای یکسان را ابراز می کنند. لطفاً به خاطر داشته باشید که فقط این، دعایی است که در متون مقدس به آن اشاره شده است.(Lessons on Prayer, pp. 18-19)
© Living Stream Ministry. Used by permission.
روز ۷: دعا برای افراد تحت جفا، ظلم و رنج
اول پطرس 12:4-14؛ 9:5-10
برای آنکه خدای همه فیض ها، برادران و خواهران را در سرتاسرجهان، تسلی داده، بی عیب و استوار سازد، به ویژه کسانی را که تحت جفا و ظلم هستند، و از محرومیت و مصیبت رنج می برند (اول پطرس 12:4-14؛ 9:5-10).
اول پطرس 12:4-14 -ای حبیبان، تعجب منمایید از این آتشی که در میان شماست و بجهت امتحان شما می آید که گویا چیزی غریب بر شما واقع شده باشد. بلکه بقدری که شریک زحمات مسیح هستید، خشنود شوید تا در هنگام ظهور جلال وی شادی و وجد نمایید. اگر بخاطر نام مسیح رسوایی می کشید، خوشا به حال شما زیرا که روح جلال و روح خدا بر شما آرام می گیرد.
اول پطرس 9:5-10 -پس به ایمان استوار شده، با او مقاومت کنید، چون آگاه هستیدکه همین زحمات بر برادران شما که در دنیا هستند، می آید. و خدای همه فیضها که ما را به جلال ابدی خود در عیسی مسیح خوانده، است، شما را بعداز کشیدن زحمتی قلیل کامل و استوار و توانا خواهد ساخت.
خدمتگزاری: افکندن آتش بر روی زمین برای اجرای داوری خدا بر زمین
[مکاشفه 8: 5] می گوید: «پس آن فرشته مجمر را گرفته، از آتش مذبح آن را پر کرد و به سوی زمین انداخت و صداها و رعدها و برقها و زلزله حادث گردید.» ...داوری خدا بر زمین، پاسخ دعاهای مقدسین با مسیح به عنوان بخور است. با اینکه آن شش مُهر گشوده شده و آن هفت کرنا آمادۀ نواخته شدن بودند، هیچ اتفاقی رخ نمی دهد تا وقتی که مسیح برای اهدای دعاهای مقدسین با خودش به عنوان بخور، می آید. در آن زمان رعد، صداها، برق و زلزله رخ می دهد. این موضوع نشان می دهد که با اینکه خدا قصد دارد داوری خود را بر زمین اجرا کند، هنوز نیاز است که مقدسین با او در دعاهایشان همکاری کنند.(Life-study of Revelation, pp. 279-280)
© Living Stream Ministry. Used by permission.
روز ٨: دعا برای افراد خفته، متمرد و لغزش خورده
افسسیان 14:5؛ یعقوب19:5؛ غلاطیان 1:6
برای سرزنده شدن ایمانداران خفته، برای بازیابی مسیحیان متمرد، و برای بازگشتن مسیحیان لغزش خورده به سوی خداوند و مشارکت کلیسا (افسسیان 14:5؛ یعقوب19:5؛ غلاطیان 1:6).
افسسیان 14:5 -بنابراین می گوید ای تو که خوابیده ای، بیدار شده، از مردگان برخیز تا مسیح بر تو درخشد.
یعقوب 19:5 -ای برادران من، اگر کسی از شما از راستی منحرف شود و شخصی او را بازگرداند،
غلاطیان 1:6 -اما ای برادران، اگر کسی به خطایی گرفتار شود، شما که روحانی هستید چنین شخص را به روح تواضع اصلاح کنید. و خود راملاحظه کن که مبادا تو نیز در تجربه افتی.
خدمتگزاری: زندگی دعاییِ مسیحِ جمعی
زندگی دعایی مسیح، مرکز اجرای حکومت خدا بر روی زمین است. مکاشفه باب 8 این موضوع را نشان می دهد. ولیکن برخی که باب هشتم از کتاب مکاشفه را می خوانند شاید بگویند: «در مکاشفه باب 8 ما نمی توانیم دعای مسیح را ببینیم. ما تنها می توانیم دعاهای مقدسین را مشاهده کنیم.» ولی مقدسین با مسیح یک هستند. دعاها در مکاشفه 8 صرفاً دیگر دعاهای مسیح انفرادی نیست، بلکه دعاها تبدیل به دعاهای مسیح جمعی شده است. راجع به آن اجرای حکم که در مذبح بخور رخ می دهد، مقدسین براستی با مسیح یک هستند. بنابراین، وقتی ما در این پیام، از زندگی دعایی مسیح می گوییم، منظورمان زندگی دعایی مسیحِ جمعی است.(Life-study of Exodus, pp. 1594-1595)
© Living Stream Ministry. Used by permission.
روز ۹: دعا برای ایمانداران پراکنده شده
اعمال 2:9، اعمال 19:26؛ عزرا 5:1؛ حزقیال 24:36
برای آنکه ایماندارانِ پراکنده شده بینش آسمانی از مقصود جاودان خدا را ببینند، تا در روح خود برانگیخته شوند و امور عمیق مسیح و بنای خدا را بجویند و راه اقتصاد عهد جدید خدا را برگزینند (اعمال 2:9، اعمال 19:26؛ عزرا 5:1؛ حزقیال 24:36).
اعمال 2:9 -و از او نامه ها خواست به سوی کنایسی که در دمشق بود تا اگر کسی را از اهل طریقت خواه مرد و خواه زن بیابد، ایشان را بند برنهاده، به اورشلیم بیاورد.
اعمال 19:26 -آن وقت ای اغریپاس پادشاه، رویای آسمانی را نافرمانی نورزیدم.
عزرا 5:1 -پس روسای آبای یهودا و بنیامین و کاهنان و لاویان با همه کسانی که خدا روح ایشان را برانگیزانیده بود برخاسته، روانه شدند تا خانه خداوند را که در اورشلیم است بنا نمایند.
حزقیال 24:36 -و شما را از میان امتها می گیرم واز جمیع کشورها جمع می کنم و شما را در زمین خود در خواهم آورد.
خدمتگزاری: نیاز برای شفاعت
ما در تجربه مان باید به مذبح، حوض شستشو، میز، چراغدان، و صندوق عهد بیاییم. بر طبق مطالعه من از کتاب مقدس، بعد از اینکه ما به آن صندوق در قدس الاقداس می آییم، باید به مذبح بخور بازگردیم. مذبح بخور یک قلم در گذرگاه مسکن نیست. برعکس، آن می تواند مقایسه شود با موتوری که باعث به کار انداختن همه چیز است. پس، مذبح بخور در جایگاه خود به عنوان نقطه عطف ایستاده است. دوباره و دوباره ما باید به این نقطه عطف بازگردیم. این موضوع بدین معناست که برای تجربۀ هر جنبه از صحن بیرونیِ مسکن، ما باید دعا کنیم. وقتی دعا می کنیم، همه چیز کارا است. وقتی دعا می کنیم، در تجربه مان مذبح، حوض شستشو، میز، چراغدان، و صندوق همگی مؤثرند. ولی وقتی موتور متوقف شود، همه چیزهای دیگر نیز متوقف می شوند. وقتی موتور کار می کند، همه چیزهای دیگر کار می کنند. بدین دلیل ما باید دارای یک موتور باشیم – همان مسیح شفیع – که در ما کار کند. ما باید یک زندگی دعایی داشته باشیم، یک زندگی سرشار از دعا.(Life-study of Exodus, p. 1604)
© Living Stream Ministry. Used by permission.
روز ۱۰ : دعا برای یکدلی
رومیان 6:15؛ کولسیان 10:3-11
برای آنکه یکدلی در همه کلیساها حاکم باشد و خدای ما و مسیح او را یکصدا جلال دهند تا واقعیتِ یک انسان نو را ظاهر سازند (رومیان 6:15؛ کولسیان 10:3-11).
رومیان 6:15 -تا یکدل و یک زبان شده، خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح را تمجید نمایید.
کولسیان 3: 10-11– و انسان نو را پوشیده اید که به صورت خالق خویش تا به معرفت کامل، تازه می شود، که در آن نه یونانی است، نه یهود، نه ختنه، نه نامختونی، نه بربری، نه سکیتی، نه غلام و نه آزاد، بلکه مسیح همه و در همه است.
خدمتگزاری: دعا کردن در خدا و با خدا در ما
تصویر مسکن نشانگر مسیح به عنوان خدای جسم پوشیده است، که برای ورود ما مهیاست. همین مسیح همچنین تمامی هدایای قربانی است تا توسط گشودن راه ورود به درون خدا و پر کردنِ درون وجود ما، ما را دارای صلاحیت کند. در نتیجه، ما در خداییم و خدا در ماست. بنابراین، هنگامی که به مذبح بخور آییم، ما قبل از آن در خدا هستیم، و خدا در ماست. چون مذبح بخور در مرکز مسکن می باشد، که نشانگر خدای جسم پوشیده است، بودن در این مذبح به معنای بودن در خدای جسم پوشیده است. علاوه بر این، وقتی ما در خدا هستیم، او نیز در ماست. در مذبحِ واقع در صحن بیرونی، ما هدایای قربانی را تجربه می کنیم، و آن خون را داریم که ما را پاک کند و گوشت [قربانی] را داریم که ما را از درون اشباع نماید. این به ما صلاحیت می دهد که به درون خدای جسم پوشیده وارد شویم، همان کسی که به عنوان خوراک و تأمین حیاتمان در درون ما ساکن است. هر که به مذبح بخور آید، شخصی است که در خداست و خدا را در درونش دارد. او با خدا یکی است و با خدا در هم آمیخته است. این چه مورد عظیمی است!(Life-study of Exodus, pp. 1611-1612)
© Living Stream Ministry. Used by permission.
در دعا ثابت قدم باشید