Ga 4:19; Ef 3:14–21; Mt 16:18; Ef 2:21–22; 1 Kor 12:27

Módlmy się za wszystkich świętych, aby otworzyli całych siebie na Pana, żeby On mógł zrealizować centralne Boże dzieło — wbudowanie się w nas Boga w Chrystusie i wbudowanie nas w Niego ze względu na budowanie kościoła jako Ciała Chrystusa (Ga 4:19; Ef 3:14–21; Mt 16:18; Ef 2:21–22; 1 Kor 12:27).

Ga 4:19 — Dzieci dzieci, które ponownie w mękach rodzę, aż Chrystus zostanie w was uformowany.

Ef 3:16–17, 19b — Aby wam dał, byście według bogactwa Jego chwały mocą zostali wzmocnieni poprzez Jego Ducha do wewnętrznego człowieka, aby Chrystus poprzez wiarę uczynił sobie dom w waszych sercach, abyście, wkorzenieni i ugruntowani w miłości […], abyście zostali napełnieni ku całej pełni Boga.

Mt 16:18 — I Ja także ci mówię, że ty jesteś Piotr, a na tej skale zbuduję mój kościół, a bramy Hadesu go nie przezwyciężą.

Ef 2:21–22 — W którym cała budowla, razem spasowywana, rośnie w świętą świątynię w Panu, w którym i wy jesteście razem budowani w mieszkanie Boga w duchu.

1 Kor 12:27 — Jesteście zaś Ciałem Chrystusa, a pojedynczo członkami.

 

Posługa – Modlitwa z orędującym Chrystusem

Księga Wyjścia 17:12 mówi nam, że Aaron i Chur wzięli kamień i położyli pod Mojżesza, a on na nim usiadł. Wskazuje to na fakt, że nasza modlitwa musi mieć solidną podstawę. […] Wierzę, że kamień, użyty jako mocna podstawa, odnosi się do uświadomienia sobie przez nas, że sami w sobie nie jesteśmy w stanie podtrzymać życia modlitewnego. Jest to uznanie faktu, że potrzebujemy wsparcia. W naszym naturalnym życiu, podobnie jak Mojżesz, nie potrafimy wytrwać w modlitwie. Po prostu nie potrafimy modlić się przez cały dzień. Musimy zatem zdać sobie sprawę ze swojej słabości. Taka świadomość dostarcza nam mocnej podstawy do życia modlitewnego.

Zawsze kiedy się modlisz, powiedz Panu: „Panie, nie umiem wytrwać w modlitwie. Potrzebuję solidnej podstawy dla mojej modlitwy i Ciebie biorę za taką podstawę” (Studium życia Księgi Wyjścia, s. 507–508).

© Living Stream Ministry. Wykorzystano za zgodą wydawcy.

1 Kor 12:12–13, 23–27

Módlmy się za świętych, by prowadzili życie chrześcijańskie i życie kościoła zgodnie z praktycznymi uwagami dotyczącymi scalania, scalając się ze wszystkimi pojedynczymi członkami Ciała Chrystusa, wszystkimi kościołami w danym regionie, wszystkimi współpracownikami i starszymi za pomocą społeczności oraz czynienia wszystkiego przez krzyż i za pośrednictwem Ducha; żeby w ten sposób usługiwali Chrystusem ze względu na Ciało, mając na celu to, byśmy w Pańskim odzyskiwaniu byli rzeczywistością Ciała Chrystusa (1 Kor 12:12–13, 23–27).

1 Kor 12:12–13 — Jak bowiem ciało jest jedno i ma wiele członków, lecz wszystkie członki ciała, choć jest ich wiele, są jednym ciałem, tak i Chrystus. Bo też w jednym Duchu my wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno Ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszystkim nam dano do picia jednego Ducha.

1 Kor 12:23–27 — A te członki ciała, które uważamy za mniej szacowne — te okrywamy większym szacunkiem; i nasze nieprzyzwoite członki uzyskują większą przyzwoitość, nasze przyzwoite członki zaś nie mają żadnej potrzeby. Lecz Bóg scalił ciało razem, dając większy szacunek członkowi, któremu brakowało, aby nie było podziału w ciele, lecz aby członki tak samo troszczyły się o siebie nawzajem. I czy jeden członek cierpi — wszystkie członki cierpią z nim; czy jeden członek odbiera chwałę — wszystkie członki radują się z nim. Jesteście zaś Ciałem Chrystusa, a pojedynczo członkami.

 

Posługa – Zwracać uwagę na modlitwę zbiorową

Musimy zwrócić uwagę na modlitwę zbiorową, czyli na modlitwę kościoła. Kiedy mówimy o modlitwie kościoła, nie chodzi nam o to, że osobista modlitwa nie jest ważna. W królestwie Bożym obowiązuje jednak prawo: niemożliwe jest, by niektórych rzeczy jednostka dokonała sama, wymagają one zbiorowego wysiłku i wzajemnego wsparcia. Wzajemność jest szczególnie konieczna w kwestii modlitwy. Ci, którzy podążają za Panem, nieustannie zdają sobie sprawę z potrzeby modlitwy z innymi wierzącymi. Czasami nie wystarczy, że ktoś modli się sam. Szczególnie w kwestiach tak doniosłych jak Boże królestwo, jedyną modlitwą, która działa jest ta, w której cały kościół toczy bój, by się modlić. Pan powiedział: „Mój dom będzie nazwany domem modlitwy” (Mt 21:13). Możemy dokończyć to stwierdzeniem: „Jego domem my jesteśmy” (Hbr 3:6) (The Collected Works of Watchman Nee, vol. 38, s. 462).

© Living Stream Ministry. Wykorzystano za zgodą wydawcy.

 

Obj 8:1–8

Módlmy się za świętych, aby ofiarowali modlitwy, do których Chrystus, inny Anioł, może dodać kadzidło, tak by z tronu Bożego spadł na ziemię ogień sprawiedliwego sądu i rozprawił się z bezbożnością oraz bezprawiem (Obj 8:1–8).

Obj 8:1–8 — A gdy otworzył siódmą pieczęć, nastała w niebie cisza na około pół godziny. I zobaczyłem siedmiu aniołów, którzy stoją przed Bogiem, i dano im siedem trąb. I przyszedł inny Anioł, i stanął przy ołtarzu, mając złotą kadzielnicę, i dano Mu wiele kadzidła, aby je ofiarował z modlitwami wszystkich świętych na złotym ołtarzu, który był przed tronem. I dym kadzidła wzniósł się z modlitwami świętych z ręki Anioła przed Bogiem. A Anioł wziął kadzielnicę i napełnił ją ogniem ołtarza, i rzucił na ziemię; i były grzmoty i głosy, i błyskawice, i trzęsienie ziemi. A siedmiu aniołów, którzy mieli siedem trąb, przygotowało się, aby zatrąbić. I pierwszy zatrąbił, i był grad i ogień zmieszany z krwią, i zostało to rzucone na ziemię; i trzecia część ziemi została spalona, i trzecia część drzew została spalona, i wszystka zielona trawa została spalona. I drugi anioł zatrąbił, i jakby wielka góra płonąca ogniem została rzucona w morze; i trzecia część morza stała się krwią.

 

Posługa – Harmonia w Duchu Świętym

Tego rodzaju modlitwa wymaga, aby modlący się byli ukonstytuowani przez Ducha Świętego. Bóg musi doprowadzić cię do takiego punktu, w którym będziesz mógł zaprzeć się tego, czego ty chcesz, i pragnąć tylko tego, czego pragnie Bóg. Podobnie i drugi brat musi zostać doprowadzony przez Boga do takiego punktu, kiedy będzie mógł zaprzeć się tego, czego sam pragnie, i chcieć tylko tego, czego pragnie Bóg. Kiedy zarówno ty, jak i ten drugi brat zostaniecie doprowadzeni do takiego punktu i będziecie w takiej harmonii, jak harmonia w muzyce, wówczas o cokolwiek poprosicie, otrzymacie to od niebiańskiego Ojca. Bracia i siostry, nie sądźcie, że skoro tylko zgodzicie się w swoich opiniach, wasze modlitwy zostaną wysłuchane. […] Jedność celu nie gwarantuje harmonii. Musimy uświadomić sobie, że niemożliwe jest uzyskanie harmonii w ciele. Dopiero wtedy, gdy Pan rozprawi się z naszym naturalnym życiem, gdy jedna osoba będzie żyła w Duchu Świętym i osoba druga będzie również żyła w Duchu Świętym, i tych dwoje będzie żyło w Chrystusie, wówczas zaistnieje harmonia, te same poglądy i modlitwa w jednomyślności (Modlitewna posługa kościoła, s. 22–23).

© Living Stream Ministry. Wykorzystano za zgodą wydawcy.

 

Mt 6:19–34

Módlmy się za świętych, aby w obecnym czasie nie martwili się o ludzkie życie, ale najpierw szukali królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości oraz służyli jedynie Bogu, a nie gromadzili sobie skarbów na ziemi (Mt 6:19–34).

Mt 6:19–21 — Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza zjadają i gdzie złodzieje włamują się i kradną, ale gromadźcie sobie skarby w niebie […]. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i twoje serce.

Mt 6:24–25 — Nikt nie może służyć dwóm panom, bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego kochał, albo jednego będzie się trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie. Dlatego mówię wam: nie martwcie się o swoje życie, co macie jeść czy co macie pić, ani o swoje ciało, w co macie się ubrać. Czyż życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż ubranie?

Mt 6:31, 33 — Nie martwcie się więc, mówiąc: Co mamy jeść? Albo: Co mamy pić? Albo: W co mamy się ubrać? […] Ale szukajcie najpierw Jego królestwa i Jego sprawiedliwości, a wszystko to będzie wam dodane.

Dz 9:2 — I poprosił go o listy do Damaszku, do synagog, aby jeśli znajdzie jakichś ludzi należących do Drogi, zarówno mężczyzn, jak i kobiety, mógł przyprowadzić ich związanych do Jerozolimy.

Dz 26:19 — Dlatego też, królu Agryppo, nie byłem nieposłuszny tej niebiańskiej wizji.

Ezd 1:5 — Zatem głowy rodów Judy i Beniamina, kapłani i lewici, słowem każdy, którego ducha Bóg pobudził, wybrali się w drogę, aby zbudować dom Jahwe w Jerozolimie.

Ez 36:24 — Zabiorę was spośród narodów, zgromadzę was ze wszystkich krajów i wprowadzę was do waszej ziemi.

 

Posługa – Uwalniać ducha przez modlitwę

Właściwa modlitwa zawsze nas uwalnia. Jeśli będziemy się modlili, a nie będziemy ćwiczyli swojego ducha i on się nie uwolni, nasza modlitwa będzie niewłaściwa. Modlitwa musi ćwiczyć naszego ducha i go uwalniać. Gdy on się uwolni wskutek modlitwy, będziemy uwolnieni. Gdy przestajemy być związani i jesteśmy uwolnieni, to jesteśmy szczęśliwi. Dlatego Paweł powiedział: „Zawsze się radujcie, bezustannie się módlcie” (1 Tes 5:16–17). Radowanie się przez cały czas wiąże się z bezustanną modlitwą.

Gdy ty jesteś uwolniony, gdy ja jestem uwolniony i gdy każdy jest uwolniony — na tym polega prawdziwe scalanie. Scalimy się przez modlitwę, która uwalnia naszego ducha (Społeczność na temat pilnej potrzeby witalności grup, t. 1, s. 107).

© Living Stream Ministry. Wykorzystano za zgodą wydawcy.

 

Mt 6:1–6; Kol 3:3

Módlmy się za świętych, aby jako lud królestwa, dzieci niebiańskiego Ojca, prowadzili duchowe życie — które odpowiada tajemniczej, ukrytej naturze boskiego życia — modląc się w ukryciu do swego niebiańskiego Ojca, doświadczając nieco z ukrytego radowania się Ojcem i otrzymując od Niego odpowiedzi w ukryciu (Mt 6:1–6; Kol 3:3).

Mt 6:1–6 — Ale strzeżcie się, żebyście nie czynili swojej sprawiedliwości przed ludźmi po to, by na was patrzyli; w przeciwnym razie nie macie nagrody u waszego Ojca, który jest w niebiosach. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak to robią obłudnicy w synagogach I na ulicach, żeby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, mówię wam: w pełni odbierają swoją nagrodę. Ty zaś, gdy dajesz jałmużnę, niech twoja lewa ręka nie wie, co robi prawa, aby twoja jałmużna była w ukryciu; a Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odpłaci tobie. A gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy, gdyż lubią oni się modlić stojąc w synagogach i na rogach ulic, żeby pokazać się ludziom. Zaprawdę, mówię wam: w pełni odbierają swoją nagrodę. Ty zaś, gdy się modlisz, wejdź do swego ukrytego pokoju, zamknij drzwi i módl się do swego Ojca, który jest w ukryciu; a Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odpłaci tobie.

Kol 3:3 — Umarliście bowiem, a wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu.

 

Posługa – Modlić się zgodnie z Bożą wolą

Powiedzieliśmy już, że Bóg posiada wolę odnośnie wszystkiego. Bóg jednak nie działa niezależnie. On nie czyni niczego sam. Chociaż posiada swoją wolę, pragnie jednak, aby zanim jeszcze On sam cokolwiek uczyni, wolna wola na ziemi odpowiedziała na Jego wolę. Jeśli będzie istniała jedynie Jego wola w niebie, Bóg się nie poruszy. Niebiańskie poruszanie ma miejsce na ziemi tylko wtedy, gdy ziemia pragnie tego samego, czego pragnie niebo. Dzisiaj nazywa się to posługą kościoła. […] Posługa kościoła to sprowadzanie woli, która jest w niebie, na ziemię. W jaki sposób kościół sprowadza tę wolę z nieba na ziemię? Odbywa się to poprzez modlitwę na ziemi. Modlitwa nie jest tak mało znacząca i nieistotna, jak być może niektórzy sądzą. Modlitwa nie jest czymś, bez czego można się obejść. Modlitwa jest pracą. Modlitwa jest wołaniem kościoła do Boga: „Boże, pragniemy Twojej woli”. Modlitwa kościoła to jego znajomość serca Bożego i otworzenie ust, aby prosić o to, co jest w sercu Boga. Jeśli kościół tego nie czyni, wówczas nie ma z niego wielkiego pożytku na ziemi (Modlitewna posługa kościoła, s. 17).

© Living Stream Ministry. Wykorzystano za zgodą wydawcy.

 

Trwajcie niezłomnie w modlitwie.