DZIEŃ 11
MODLITWA O KOŚCIOŁY
Dz 16:5; Ef 1:19; Kol 1:11; Obj 1:9
Aby Pan umacniał, podtrzymywał kościoły i sprawiał, że będą rozwijały się pomyślnie w każdym kraju w Jego odzyskiwaniu jako świadectwo Jezusa (Dz 16:5; Ef 1:19; Kol 1:11; Obj 1:9).
Dz 16:5 — I tak kościoły umacniały się w wierze i rosły w liczbę z każdym dniem.
Ef 1:19 — I czym jest przewyższająca wielkość Jego mocy względem nas, którzy wierzymy, według działania potęgi Jego siły.
Kol 1:11 — Umacniani wszelką mocą według potęgi Jego chwały ku wszelkiej wytrwałości i cierpliwemu znoszeniu z radością.
Obj 1:9 — Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości w Jezusie, byłem na wyspie zwanej Patmos z powodu słowa Boga i świadectwa Jezusa.
Posługa – Spalanie Chrystusa — kadzidła
W Księdze Objawienia ołtarz kadzidlany znajduje się bezpośrednio przed tronem Bożej władzy. Zgodnie z ósmym rozdziałem tej księgi Chrystus jako inny Anioł przychodzi i dodaje swego kadzidła do modlitw świętych. Kadzidło to wznosi się następnie do Boga przy tronie zarządzania, a On odpowiada na modlitwy świętych. W efekcie na ziemię spada ogień boskiego sądu, co w dalszej części odnotowuje Księga Objawienia. Widzimy tu zatem, jak ołtarz kadzidlany staje się tronem Bożego zarządzania, dzięki któremu Bóg może wykonywać na ziemi swoje wyroki. To ważne, abyśmy ujrzeli, że wykonanie Bożego zarządzania dokonuje się dzięki modlitwom ofiarowanym Mu na ołtarzu kadzidlanym (Studium życia Księgi Wyjścia, 1492–1493).
© Living Stream Ministry. Wykorzystano za zgodą wydawcy.
1 P 4:12–14 — Umiłowani, nie uważajcie, że próba ogniowa wśród was, która przychodzi na was, aby was wypróbować, jest czymś dziwnym, jakby spotykało was coś dziwnego; lecz w takim stopniu, w jakim jesteście uczestnikami cierpień Chrystusa, cieszcie się, abyście także przy objawieniu się Jego chwały cieszyli się radując. Jeśli wam urągają w imieniu Chrystusa, jesteście błogosławieni, gdyż Duch chwały i Boga spoczywa na was.
1 P 5:9–10 — Jemu się przeciwstawiajcie, będąc mocni w waszej wierze, wiedząc, że te same cierpienia dokonują się wśród waszych braci na świecie. Lecz Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do swojej wiecznej chwały w Chrystusie Jezusie, po tym, jak przez krótki czas pocierpicie, sam was wydoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje.
DZIEŃ 12
MODLITWA ZA WSPÓŁPRACOWNIKÓW I BRACI WIODĄCYCH
Dz 20:28; 1 P 5:2; Hbr 13:17
Aby Pan zaopatrywał współpracowników i braci wiodących i obdarowywał ich mądrością w tym, jak przewodzić Jego ludowi i dalej go paść w tych dniach (Dz 20:28; 1 P 5:2; Hbr 13:17).
Dz 20:28 — Zważajcie na samych siebie i na całe stado, wśród którego Duch Święty umieścił was jako doglądających, abyście paśli kościół Boga, który uzyskał On przez swoją własną krew.
1 P 5:2 — Paście stado Boga, które jest wśród was, doglądając go nie pod przymusem, lecz dobrowolnie, według Boga; nie szukając zysku środkami, jakich należy się wstydzić, lecz ochoczo.
Hbr 13:17 — Bądźcie posłuszni tym, którzy wam przewodzą, i bądźcie im ulegli, bo czuwają oni nad waszymi duszami jako ci, którzy zdadzą z tego sprawę, aby czynili to z radością, a nie wzdychając; to bowiem byłoby dla was niekorzystne.
Posługa – Modlić się zgodnie z Bożym pragnieniem
Bracia i siostry, jeśli przychodzimy do Boga i pozostajemy przed Nim spokojni, rezygnując z naszych myśli, by wejść w Jego myśli, zobaczymy wielką potrzebę modlitwy. Zobaczymy, że Bóg czeka, byśmy zaczęli się modlić o tak wiele rzeczy i zobaczymy, że wszystko wokół nas może stać się tematem modlitwy. W rzeczywistości cała ziemia może stać się tematem naszej modlitwy. Nie powinniśmy modlić się zgodnie z naszymi uczuciami. Musimy zespolić nasze pragnienia z pragnieniami Boga i pozwolić, by pragnienia Boga stały się naszymi pragnieniami, wzdychaniami i tęsknotami związanymi ze wszechświatem. Boże pragnienie nie może uwolnić się, dopóki nie przedrze się przez człowieka, a kiedy zostanie już wyrażone jako ludzkie pragnienie, napotka z kolei na opór ze strony mocy szatana. Musimy modlić się, by spełnić pragnienie Boga i musimy modlić się, aby usunąć szatańskie przeszkody. Musimy sprawować władzę modlitwy i uwalniać to, co powinno zostać uwolnione oraz wiązać to, co powinno być związane. Nie powinniśmy modlić się według naszych własnych pragnień; powinniśmy pójść do Pana i modlić się według tego, co On wdrukował w nas. Jeśli Bóg mówi, że coś jest potrzebne, my powinniśmy powiedzieć to samo, a kiedy mówi On, że coś musi odejść, my także musimy powiedzieć to samo. Musimy zapomnieć o sobie, dotknąć Bożego pragnienia i dać temu wyraz w naszej modlitwie (The Collected Works of Watchman Nee, vol. 38, s. 456–457)
© Living Stream Ministry. Wykorzystano za zgodą wydawcy.
DZIEŃ 13
MODLITWA O UŚWIĘCENIE ŚWIĘTYCH
1 Tes 5:22–23; Rz 12:2, 4–5
Aby święci zostali zachowani i uświęceni w ich trójczęściowej istocie oraz oddzieleni dla Boga od tego, co pospolite i grzeszne (1 Tes 5:22–23) i nie upodabniali się do tego wieku, ale dawali się przeobrazić i sprawdzali, co jest wolą Boga za sprawą prowadzenia życia Ciała (Rz 12:2, 4–5).
1 Tes 5:22–23 — Wstrzymujcie się od wszelkiego rodzaju zła. I niech sam Bóg pokoju uświęci was zupełnie, i niech wasz duch i dusza, i ciało będą zachowane w całości, bez zarzutu, przy przyjściu naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Rz 12:2 — I nie kształtujcie siebie według tego wieku, ale dajcie się przeobrażać przez odnowienie umysłu, abyście sprawdzali, co jest wolą Boga, co jest dobre, miłe i doskonałe.
Rz 12:4–5 — Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, a nie wszystkie członki mają tę samą funkcję, tak my, których jest wielu, jesteśmy jednym Ciałem w Chrystusie, a pojedynczo jesteśmy członkami siebie nawzajem.
Posługa – Chrystus orędujący
Ołtarz kadzidlany w Księdze Wyjścia rozdziale trzydziestym jest być może jednym z najgłębszych typów w Starym Testamencie. Jeśli zastanowimy się nad tym typem choćby powierzchownie, zobaczymy, że jest on związany z modlitwą. Zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie kadzidło ofiarowane Bogu oznacza modlitwę do Niego. Dlatego, gdy czytamy Biblię, możemy uzmysłowić sobie, że złoty ołtarz kadzidlany musi być w pewien sposób związany z modlitwą.
Jeśli zastanowimy się nad tym głębiej, zobaczymy, że w rzeczywistości ołtarz kadzidlany nie odnosi się do naszej modlitwy. Odnosi się on raczej do modlitwy Chrystusa, ponieważ stanowi typ osoby Chrystusa. Nie jest to typ modlitwy Chrystusa. Ołtarz kadzidlany stanowi typ osoby Chrystusa, a nie Jego modlitwy. Symbolizuje Chrystusa, który się modli, oręduje. Chrystus jako jednostka po swojej śmierci i zmartwychwstaniu, a zwłaszcza po wniebowstąpieniu, stał się zbiorowy. Dzisiaj zatem przed Bogiem wstawia się nie tylko Chrystus pojedynczy; Chrystus zbiorowy — Głowa i Ciało — wstawia się także. Chrystus — Głowa wstawia się w niebiosach, a kościół — Ciało wstawia się na ziemi. Orędownikiem zatem nie jest zaledwie sam Chrystus, ale Chrystus ze swoim Ciałem. Gdy to sobie uświadomimy, zrozumiemy, że ołtarz kadzidlany symbolizuje coś nader głębokiego (Studium życia Księgi Wyjścia, s. 1501).
© Living Stream Ministry. Wykorzystano za zgodą wydawcy.
DZIEŃ 14
MODLITWA O WZIĘCIE W POSIADANIE WSZECHZAWIERAJĄCEGO CHRYSTUSA
Kol 1:12; Ef 3:8, 17–18
O świętych, by w pełni objęli w posiadanie wyznaczony im dział wszechzawierającego, wszechrozległego Chrystusa, dzięki wzmocnieniu ich mocą poprzez Ducha do wewnętrznego człowieka, aby Chrystus uczynił sobie dom w ich sercach (Kol 1:12; Ef 3:8, 17–18).
Kol 1:12 — Dziękując Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w przyznanym dziale świętych w świetle.
Ef 3:8 — Mnie, mniejszemu niż najmniejszy ze wszystkich świętych, dana została ta łaska, by zwiastować poganom niezgłębione bogactwo Chrystusa jako ewangelię.
Ef 3:17–18 — Aby Chrystus poprzez wiarę uczynił sobie dom w waszych sercach, abyście, wkorzenieni i ugruntowani w miłości, byli pełni siły, by pojąć wraz ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość.
Posługa – Spalony na popiół
Kiedy wchodzimy do przybytku, nie możemy udać się bezpośrednio do ołtarza kadzidlanego. Jak już zaznaczyliśmy, musimy udać się najpierw do stołu na chleby pokładne, następnie – do świecznika, a później — do arki świadectwa w świętym świętych. Tylko wtedy będziemy gotowi, by przyjść i orędować przy ołtarzu kadzidlanym.
Zachowanie jest czymś przeciwnym do Chrystusa, który jest życiem (chleby położone przed obliczem Pana, stół na chleby pokładne). Wzrok, którego używamy, jest czymś przeciwnym do Chrystusa, który jest światłem (świecznik). Cnota moralna, którą posiadamy, jest czymś przeciwnym do Chrystusa, który jest kadzidłem dla Boga (ołtarz kadzidlany). Nasze postępowanie, widzenie i cnota moralna są równoznaczne z naturalną istotą, która jest przeciwna Chrystusowi — Bożemu świadectwu (arka). Jeśli staniemy się garstką popiołu, to czy nadal będziemy postępować, widzieć i posiadać cnotę moralną w sposób naturalny? Z pewnością nie. Garstka popiołu w ogóle nie postępuje, nie ma wzroku ani zalet. A co ma? Nie ma nic. Spalić się na popiół to dać się zredukować do zera; nie zostaje z nas wtedy nic (Studium życia Księgi Wyjścia, s. 1505–1506).
© Living Stream Ministry. Wykorzystano za zgodą wydawcy.
DZIEŃ 15
MODLITWA O ZBUDOWANIE CIAŁA
Kol 2:6–7; Rz 8:4; Ef 4:15–16
Aby święci w życiu codziennym postępowali w Chrystusie przez ducha, wzrastali we wszystkim w Niego oraz byli razem wiązani i budowani jako Jego Ciało (Kol 2:6–7; Rz 8:4; Ef 4:15–16).
Kol 2:6–7 — Jak więc przyjęliście Chrystusa, Jezusa Pana, tak w Nim postępujcie, wkorzenieni i budowani w Nim, i utwierdzani w wierze, tak jak zostaliście nauczeni, obfitując w dziękczynienie.
Rz 8:4 — Aby sprawiedliwy wymóg prawa był wypełniony w nas, którzy nie postępujemy według upadłego ciała, lecz według ducha.
Ef 4:15–16 — Lecz abyśmy trzymając się prawdy w miłości, wzrastali we wszystkim w Niego, który jest Głową, w Chrystusa, z którego całe Ciało, razem łączone i razem wiązane poprzez każdy staw obfitego zaopatrzenia i poprzez działanie w swojej mierze każdej jednej części, sprawia wzrost Ciała ku budowaniu samego siebie w miłości.
Posługa – Oba ołtarze w naszym doświadczeniu
Oby Bóg okazał nam miłosierdzie, abyśmy ujrzeli, że właściwe i prawdziwe życie modlitewne jest w Bogu i wymaga, żeby był w nas Bóg. Oznacza to, że życie modlitewne jest jedno ze zmartwychwstałym Chrystusem, który wstąpił do nieba i jest kadzidłem dla Boga. Jest to życie podłączone do ukrzyżowanego Chrystusa dzięki krwi, ogniowi i miłej woni. Jeżeli tak będzie wyglądała nasza modlitwa, to będziemy prowadzili życie, które pobudzi Boga do tego, by się poruszyć. Taka modlitwa rządzi udzielaniem łaski przez Boga i rozporządzeniami Jego władzy. Oznacza to, że modlitwa ofiarowana przy ołtarzu kadzidlanym rządzi wszechświatem. To kwestia olbrzymiej wagi. Oby otworzyły się nam oczy, abyśmy mogli to ujrzeć (Studium życia Księgi Wyjścia, s. 1500).
© Living Stream Ministry. Wykorzystano za zgodą wydawcy.
Trwajcie niezłomnie w modlitwie.