۳۰ مارس، ۲۰۲۰

ای اورشلیم دیده بانان بر حصارهای تو گماشته ام که هر روز و هر شب همیشه سکوت نخواهند کرد. ای متذکران خداوند خاموش مباشید! و او را آرامی ندهید تا اورشلیم را استوار کرده، آن را در جهان محل تسبیح بسازد. اشعیا ۶:۶۲-٧

 
کلیسای خدا یک مأموریت استراتژیک دوجانبه دارد – دعا به خدا و بشارت انجیل عیسی مسیح به انسان ها. ما اغلب به کاری که برای خداوند در به دست آوردن انسان ها انجام می دهیم تمرکز می کنیم، اما در واقع خدمتگزاریِ دعای کلیسا بسیار با اهمیت تر است. وضعیت کنونی بر روی زمین، یک فراخوانی برای به پا خاستن تمام مقدسین در بازیابی خداوند است تا عملکرد غفلت شده کلیسا را به انجام برسانند: همکاری با خدا در دعا برای پیشرفت منافع خدا بر روی زمین. به همین منظور ما از مقدسین در کلیساهای سرتاسر جهان می خواهیم که برای پانزده-دقیقه بازه زمانی ثبت نام کنند و هر روز از ۱ آوریل تا ۲۱ آوریل ۲۰۲۰، به طور خصوصی یا با همراهان دعا کنند. ما پیشنهادهایی را در مورد آنچه باید دعا شود ارائه خواهیم داد، اما ابتدا اجازه دهید که درک اساسی از نوع دعایی را که خداوند به آن نیاز دارد، داشته باشیم.
 
ما اغلب فکر می کنیم که دعا کردن کاری است که ما هنگامی که از یک نیاز روحانی یا عملیِ خاص آگاهی داریم، و یا وقتی که در خدمت خود بخواهیم برای خداوند، چه شخصی چه با دیگران یا به عنوان کلیسا کاری بکنیم، انجام می دهیم. دعا برای این موارد موجه و حتی ضروری است، اما بالاترین و عمیق ترین دعاها در عهد جدید، اول و از همه مهمتر، برای کار خدا در مقدسین و حرکت او بر روی زمین است (فیلیپیان ۱: ۹-۱۱؛ افسسیان۱: ۱۵-۲۳؛ ۳: ۱۴-۲۱؛ اعمال ۴: ۲۴-۳۱؛ افسسیان ۶: ۱۸-۲۰؛ کولسیان ۴: ۲- ۴). دعای شفاعت، همکاری با مسیح در خدمتگزاری آسمانی اوست. چنین دعایی اوج خدمت کلیسا به مسیح است. او به عنوان شفیع آسمانی، به مردم خود بر روی زمین نیاز دارد تا خواسته او را انعکاس دهند. متی ۱۸:۱۸ می گوید: «هر آینه به شما میگویم آنچه بر زمین ببندید، در آسمان بسته شده باشد و آنچه بر زمین گشایید، در آسمان گشوده شده باشد.» برادر واچمن نی به ما کمک کرد تا در این آیه ببینیم که خدا در آسمان منتظر است که کلیسا اراده او را از طریق دعا بر روی زمین اجرا کند. ممکن است چیزی در آسمان بسته یا باز شده باشد، اما تنها از طریق دعای کلیسا است که آن می تواند بر روی زمین باز یا بسته شود.
 
کتاب مکاشفه حکومت الهی خدا را در به کمال رساندن این عصر به ما نشان می دهد. در این کتاب نمی بینیم که کلیساها فعالیت های بسیاری را انجام دهند. در عوض، ما دعا را در رابطه با حرکت دولتیِ خدا می بینیم. دعای مقدسین در آن صحنه در آسمان، در صعود مسیح و گشودن مهر اقتصاد خدا، حضور دارد (مکاشفه ۵: ٨). خدا با گشودن مهر ششم، که نشانه آغاز مصیبت عظیم است ( آآ. ١٢-١٧)، به فریاد مقدسین شهید پاسخ می دهد (مکاشفه ۶: ٩-١٠). بعد از اینکه مسیح به عنوان «فرشته دیگر» دعاهای مقدسین را با خود به عنوان بخور به پیشگاه تخت تقدیم می کند، آتش به زمین افکنده می شود، و به دنبال آن، فجایعِ فوق طبیعی آغاز می شود، و آغاز داوری خدا بر زمین و ساکنانش را نشان می دهد (۸: ۳-۵). هر کدام از دعاهای ذکر شده دارای اهمیت توزیعی است و خدا را قادر می سازد که حکومتش را اجرا کند.
 
خداوند می خواهد که به این عصر پایان دهد و پادشاهی خود را بر روی زمین برقرار کند (مکاشفه ١١: ۱۵؛ ۱٢: ۱۰ ). او منتظر است تا تعداد کافی از ایمانداران به عنوان عروس او و ارتش او آماده شوند (مکاشفه ٧:١٩، ١۴). اکنون، بیش از هر زمان دیگری، ما باید بر طبق متی ۶ :۹-۱۰ از پدر استدعا کنیم تا نام او تقدیس شود، پادشاهی او بیاید، و اراده او بر روی زمین انجام شود. از یک سو، این بیماری فراگیر که در حال حاضر در سرتاسر جهان ویرانی به بار می آورد، هشداری از طرف خداوند به ملت ها است. از سوی دیگر، آن یک فراخوانی از جانب خداوند برای مردمش است، که مأموریت او را انجام دهند تا با مسیح صعود کرده در مذبح بخور یکی باشند و با شفاعت او مطابقت داشته باشند.
 
کتاب مقدس به ما نشان می دهد که نسل آفریده شدۀ آدم، نسل فراخوانده شدۀ ابراهیم، و کلیسا در کل، جملگی در همکاری با خدا برای به انجام رساندن هدف او شکست خوردند. به همین دلیل، در مکاشفه ۲ و ۳ خداوند پیروزمندان را فراخواند. ما باید پی ببریم که حرکت خدا وابسته به پیروزمندان است، و یکی از ویژگی های کلیدی پیروزمندان دعای آنهاست. مقدسین شهید در مکاشفه ۶ که در زیر مذبح فریاد بر می آورند، به مرد- فرزندِ پیروزمند در مکاشفه ۱۲ تبدیل می شوند، و هنگامی که مرد- فرزند به آسمان بالا برده می شود، شیطان به زیر انداخته می شود (۵:١٢، ٩). امروز یکی از جوانب بازیابی خداوند تولید پیروزمندان است، کسانی که کاملاً با خداوند همکاری میکنند تا مقصود او بتواند تحقق پذیرد و او بتواند بازگردد. ما باید آن پیروزمندانی که در مذبح بخور در خانه خدا دعا میکنند باشیم، تا با مسیح، کاهن اعظم آسمانی مان مطابقت داشته باشیم، و توسط دعا کردن بر روی زمین در مورد آنچه از تخت او صادر می شود، با خدا همکاری کنیم.
 
مقدسین در کلیساها در بازیابی خداوند باید همگی آرزو کنند تا پیروزمند باشند. با این حال، ما باید درک کنیم که چنین جنگجویانِ روحانی یک شبه به وجود نمی آیند. ما باید ظرفیت دعا کردن و جنگیدن خود را بسازیم. ما ایمان داریم که این محدودیت بی سابقه که بسیاری از ما تحت آن هستیم، مشیت خداوند است تا به ما فرصتی دهد که دعاهای شخصی و گروهی ما بازیابی شده و ارتقاء یابد. اگر عهد جدید را با دقت بخوانید، پی خواهید برد که توانایی پولس رسول در خدمتگزاری اش از زندان بسیار محدود بود، اما او بسیار دعا می کرد. به همین گونه، برادر نی خدمتگزاری عمومی خود را به مدت سی سال انجام داد، اما در طی بیست سال آخر عمرش که در زندان بود، به طور محدود توانست به اطرافیان خود خدمت کند. با این حال او، در زمان حبس خود توانست در یک خدمتگزاری پنهانیِ دعا، به مسیح شفیع بپیوندد.
 
ما به مشاهده تمام نعمت های خدا، تأمین فراوان روح، و غنایی که از این خدمتگزاری به عنوان تأمین روحانی برای رشد ما در حیات به جهت بنای کلیسا دریافت کرده ایم، خو گرفته ایم. این اشتباه نیست، اما باید پی ببریم که همه این چیزها همچنین برای تقویت ما به جهت اجرای خدمتگزاری والای دعای کلیسا است. ما باید کتاب مقدس را بخوانیم، مسح را بشناسیم و توسط این خدمتگزاریِ عصر تغذیه شویم تا بدانیم چگونه مطابق اراده خدا و نه خودمان دعا کنیم. همه ما می خواهیم حضور خداوند را داشته باشیم، اما باید درک کنیم که وعده خداوند به ما، در مورد بودن با ما هرگاه دو یا سه نفر با یکدیگر در نام او جمع شویم، در متن دعای بستن و گشودن در هماهنگی با یکدیگر و با اراده خدا است. ( متی ۱۸ :۱۸-۲۰).
 
سرانجام، همانطور که ما در دعا به خداوند می پیوندیم، باید دعای سلیمان را در اول پادشاهان ۴۸:۸ به خاطر بسپاریم، او در دعایش از مردمِ خدا که به سمت سرزمین مقدس به خدا دعا می کردند سخن گفت، که نمایانگر مسیح است به عنوان سهمی که توسط خدا به مردمش اختصاص داده شد؛ به سمت شهر مقدس، نشانگر پادشاهی خدا در مسیح؛ و به سمت معبد مقدس، نشانگر خانه خدا، کلیسا، بر روی زمین است. این نشان می دهد که خدا به دعای ما هنگامی گوش می دهد که دعای ما به خدا به سوی مسیح، پادشاهی خدا، و خانه خدا به عنوان هدف در اقتصاد ابدی خدا باشد. این بدان معناست که علیرغم اینکه برای چه شخصی دعا می کنیم، هدف دعاهای ما باید به جهت منافع خدا بر روی زمین، یعنی به جهت مسیح و کلیسا، برای انجام اقتصاد او باشد.
 
برادران و خواهران، ما باید پیشرفت کنیم. ما باید طی این روزها برای بناسازی خدمتگزاریِ دعا، هم به صورت شخصی و هم با یکدیگر، تعمد کنیم. تمام کوتاهی های ما، چه فردی و چه جمعی، می تواند ناشی از کمبود دعا باشد. در حال حاضر، ممکن است نتوانیم آنچنان با قوت یا به مدت طولانی دعا کنیم، اما محدودیت هایی که با آن روبرو هستیم برای ما موجب می شود که اگر ثابت قدم باشیم، بتوانیم ظرفیت خود را برای دعا بالا بریم. علاوه بر این، گرچه ممکن است از نظر فیزیکی در انزواء باشیم، اما خداوند راهی را از طریق فن آوری مدرن به ما داده است تا هنوز بتوانیم با یکدیگر دعا کنیم. برای استفاده از این فرصت، باید وقتمان را برنامه ریزی کرده و به طور منظم در دعا کردن تمرین کنیم.
 
مقدسین در کلیساها در بازیابی خداوند هرگز اینچنین آماده برای ورود به اینگونه دعا نبوده اند. امروز بیش از هر زمان دیگر، یکدلی قوی و یکپارچگی غنی در میان همکاران و کلیساهای روی زمین وجود دارد. ما براستی می توانیم به صورت یک بدن، حتی به عنوان یک انسان نو، در پیوند با مسیح که سر صعود کردۀ ماست، دعا کنیم. بیایید باهم زره کامل خدا را بر تن کنیم تا بتوانیم علیه ریاست ها، قدرت های تاریکی و فوج های شریر روحانی در آسمان ها، بایستیم. بیایید به طور مداوم در هر زمان و در هر مکان به دعا ادامه دهیم تا اراده خدا بر روی زمین انجام شود.
 
بنابراین، برای تأمین نیاز در این برهۀ حساس کنونی، ما تمام مقدسین را از هر قاره، ملت، شهر و محله ای در بازیابی خداوند فرا می خوانیم تا با هوشیاری و جدیت در این خدمتگزاریِ دعا حضور یابند. بخصوص، امیدواریم که تعداد بسیاری در این دعای سراسری و شبانه روزی، به عنوان دیده بانانِ گماشته شده بر حصارهای اورشلیم، در این ۲۱ روز و تا هنگامی که ستایش بر او در سرتاسر زمین برقرار شود، شرکت کنند (اشعیا ۶۲: ۶).
 
و دود بخور، از دست فرشته با دعاهای مقدسین در حضور خدا بالا رفت. پس آن فرشته مجمر [بخورسوز] را گرفته، از آتش مزبح آن را پر کرد و به سوی زمین انداخت و صداها و رعدها و برق ها و زلزله حادث گردید— مکاشفه ۴:٨-۵.