1 Kor 12:12–13, 23–27
Módlmy się za świętych, by prowadzili życie chrześcijańskie i życie kościoła zgodnie z praktycznymi uwagami dotyczącymi scalania, scalając się ze wszystkimi pojedynczymi członkami Ciała Chrystusa, wszystkimi kościołami w danym regionie, wszystkimi współpracownikami i starszymi za pomocą społeczności oraz czynienia wszystkiego przez krzyż i za pośrednictwem Ducha; żeby w ten sposób usługiwali Chrystusem ze względu na Ciało, mając na celu to, byśmy w Pańskim odzyskiwaniu byli rzeczywistością Ciała Chrystusa (1 Kor 12:12–13, 23–27).
1 Kor 12:12–13 — Jak bowiem ciało jest jedno i ma wiele członków, lecz wszystkie członki ciała, choć jest ich wiele, są jednym ciałem, tak i Chrystus. Bo też w jednym Duchu my wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno Ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszystkim nam dano do picia jednego Ducha.
1 Kor 12:23–27 — A te członki ciała, które uważamy za mniej szacowne — te okrywamy większym szacunkiem; i nasze nieprzyzwoite członki uzyskują większą przyzwoitość, nasze przyzwoite członki zaś nie mają żadnej potrzeby. Lecz Bóg scalił ciało razem, dając większy szacunek członkowi, któremu brakowało, aby nie było podziału w ciele, lecz aby członki tak samo troszczyły się o siebie nawzajem. I czy jeden członek cierpi — wszystkie członki cierpią z nim; czy jeden członek odbiera chwałę — wszystkie członki radują się z nim. Jesteście zaś Ciałem Chrystusa, a pojedynczo członkami.
Trwajcie niezłomnie w modlitwie.