Mt 24:40–47; Obj 21:2; 19:7–9
Módlmy się za świętych, aby czuwali i byli roztropni oraz doświadczyli tego wszystkiego, co jest potrzebne, by zostali przygotowani „jako oblubienica przyozdobiona dla swojego męża” i „wezwani na ślubną wieczerzę Baranka” (Mt 24:40–47; Obj 21:2; 19:7–9).
Mt 24:40–42 — Wtedy dwóch będzie na polu; jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą mełły w młynie; jedna będzie wzięta, a druga zostawiona. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, którego dnia wasz Pan przyjdzie.
Mt 24:45–47 — Kto zatem jest tym wiernym i roztropnym niewolnikiem, którego pan postawił nad swoim domostwem, aby dawał domownikom pokarm w odpowiednim czasie? Błogosławiony ten niewolnik, którego pan, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. Zaprawdę, mówię wam, że postawi go nad wszystkim, co posiada.
Obj 21:2 — I zobaczyłem święte miasto, Nową Jerozolimę, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jako oblubienica przyozdobiona dla swojego męża.
Obj 19:7, 9 — Cieszmy się i radujmy, i oddajmy Mu chwałę, bo nadszedł ślub Baranka i Jego żona się przygotowała […]. I powiedział do mnie: Napisz: Błogosławieni ci, którzy są wezwani na ślubną wieczerzę Baranka.
Trwajcie niezłomnie w modlitwie.